Όταν ο Έλβις Πρίσλεϊ ζήτησε από τον Νίξον να γίνει ομοσπονδιακός πράκτορας
Ο Έλβις Πρίσλεϊ σπάνια έπιανε χαρτί και στιλό για να γράψει επιστολές. Όμως, σαν σήμερα, στις 21 Δεκεμβρίου 1970, έκανε μια εξαίρεση — και μάλιστα σε ύψος δεκάδων χιλιάδων ποδιών. Καθ’ οδόν προς την Ουάσιγκτον, μέσα σε αεροπλάνο της American Airlines, ο «Βασιλιάς του ροκ εν ρολ» δανείστηκε χαρτί με την κεφαλίδα της εταιρείας και έγραψε μια επιστολή προς τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον.
Στο γράμμα του, ο Έλβις εξέφραζε την αγάπη του για την πατρίδα και προσέφερε «οποιαδήποτε υπηρεσία μπορεί να βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες». Η πρότασή του ήταν συγκεκριμένη — και εντελώς απροσδόκητη: ζητούσε να διοριστεί «ομοσπονδιακός πράκτορας για την επικράτεια».
Ο φανατικός θαυμαστής και η ευκαιρία του Νίξον
Μόλις το αεροπλάνο προσγειώθηκε, ο Πρίσλεϊ κατευθύνθηκε απευθείας στον Λευκό Οίκο και παρέδωσε αυτοπροσώπως την επιστολή. Η κίνηση αυτή δεν έμεινε αναπάντητη. Ένας από τους συμβούλους του Νίξον, φανατικός θαυμαστής του Έλβις, διέκρινε μια επικοινωνιακή ευκαιρία: ο πρόεδρος, βαθιά αντιδημοφιλής στη νεολαία εν μέσω πολέμου στο Βιετνάμ και κοινωνικών αναταραχών, θα μπορούσε να εμφανιστεί δίπλα στο μεγαλύτερο ποπ είδωλο της εποχής. Έτσι, ο Έλβις κλήθηκε να επιστρέψει την ίδια ημέρα, στις 12:30 το μεσημέρι, για συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο.
Φυσικά, εμφανίστηκε όπως μόνο εκείνος ήξερε: με μεγάλα γυαλιά, εκκεντρική φορεσιά με βαθιά λαιμόκοψη και υπερμεγέθη γιακά. Μαζί του έφερε και ένα δώρο για τον πρόεδρο — ένα πιστόλι Colt .45. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, κατηγόρησε τους Beatles ότι υποκινούσαν «αντιαμερικανικό πνεύμα» στη νεολαία, ενώ δήλωσε πως όσοι κάνουν χρήση ναρκωτικών βρίσκονται στην αιχμή των αντισυστημικών κινητοποιήσεων.
Η ειρωνεία δεν πέρασε απαρατήρητη στην ιστορία: εκείνη την περίοδο ο Έλβις ήταν ήδη εθισμένος σε ισχυρά συνταγογραφούμενα οπιοειδή, εξάρτηση που τελικά θα συνέβαλε στον πρόωρο θάνατό του το 1977.]
Το σήμα του πράκτορα και η αγκαλιά
Ο πραγματικός σκοπός της επίσκεψης, ωστόσο, αποκαλύφθηκε σύντομα. Ο Πρίσλεϊ είχε εμμονή με τη συλλογή διακριτικών εξουσίας — σήματα βοηθών σερίφη, επίτιμων αστυνομικών και κρατικών αξιωματούχων. Το αντικείμενο του πόθου του αυτή τη φορά ήταν ένα σήμα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών (Bureau of Narcotics and Dangerous Drugs, πρόδρομος της DEA). Ο Νίξον, τελικά, του το προσέφερε.
Ο Έλβις ήταν εκστασιασμένος. Άρπαξε το σήμα και, σε μια στιγμή που έμεινε στην ιστορία, αγκάλιασε θερμά τον κατά τα άλλα ψυχρό και δυσπρόσιτο πρόεδρο.
Έτσι ολοκληρώθηκε μία από τις πιο αλλόκοτες και συμβολικές συναντήσεις στην αμερικανική ιστορία: ο μεγαλύτερος σταρ της ποπ κουλτούρας απέναντι σε έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους προέδρους. Όπως έγραφαν τα μέσα της εποχής, συναντήθηκαν ο «Βασιλιάς» και ο «Απατεώνας», ένας πολιτικός που λίγο αργότερα θα έφευγε ντροπιασμένος λόγω του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ.
Ίσως, τελικά, μέσα σε εκείνη τη σύντομη συνάντηση, ο ένας να αναγνώρισε στον άλλον κάτι κοινό: τη μοναξιά ανθρώπων που κατέκτησαν την κορυφή — και ανακάλυψαν πως, πίσω από τη δόξα και την εξουσία, συχνά κρύβεται ένα βαθύ προσωπικό κενό.
